Bjorn Syx verslaat zijn voorbeeld Paul Lietaer

​Het Historic Belgian Rally Championship heeft er een nieuwe publiekslieveling bij. Na zijn klinkende overwinning voor eigen publiek in Ieper, heeft Bjorn Syx zijn stuurmanskunst geshowd in de ConXioN Omloop van Vlaanderen. Hoewel Paul Lietaer tot het uiterste ging, moest de snor zijn meerdere erkennen in de snelle BMW-rijder.

Na het forfait van Guino Kenis, die moest afhaken omdat de motor van zijn M3 niet tijdig klaar was, werd de openingsavond geteisterd door een felle regenbui in de slotfase. Ideaal voor de Sierra Cosworth 4x4 van Stefaan Stouf, die een geweldige 7de tijd algemeen reed op de Zoning. Stouf was er zelfs sneller dan leider Adrian Fernémont en Sébastien Bedoret, de latere winnaar. Dankzij die kanontijd kon de Nieuwpoortse vishandelaar als leider de openingsavond afsluiten met 13"9 voorsprong op Bjorn Syx. Maar, zaterdagochtend liet de betrouwbaarheid van de krachtige Ford Sierra Cosworth het nog eens afweten. Deze keer moest Stouf de handdoek in de ring werpen door remproblemen, kort nadat Glenn Janssens zijn Porsche aan de kant zette, eveneens met technische problemen.

Bjorn Syx nam het commando over, maar Paul Lietaer gaf zich nog niet gewonnen. De Snor bleef druk zetten en even leek Syx te bezwijken in Rumbeke, waar hij 31" liet liggen door een foutje. Toen hij nog eens een halve minuut liet liggen in Passendale, kwam Lietaer terug tot op 18". Toch hield Bjorn Syx het hoofd koel om zijn tweede grote zege op rij veilig te stellen in zijn BMW M3 E30 gebouwd door Mats van den Brand.

"Ja, Paul heeft me deze overwinning niet cadeau gegeven," lachte Bjorn Syx, die zijn wagenbeheersing uit de autocross goed kon gebruiken op de natte proeven. "Hij bleef duwen en ik heb mezelf in de problemen gebracht door dat foutje in Rumbeke. In de nota's stond dat het glad was in die bocht. Ik remde vroeger, maar ging toch een fractie te snel de bocht in. We schoven over de neus op het grind in een haag. Een domme fout. Nochtans was ik gewoon mijn eigen rally aan het rijden, zonder gekke dingen te doen. Ik had niet gedacht dat ik Paul Lietaer zou kunnen kloppen. Ik heb 10 jaar als toeschouwer langs de proeven gestaan en dan weet je dat de "Polle" altijd nog wat extra kan."

Paul Lietaer strandde op de tweede plaats op amper 29". "Ik had me speciaal ingeschreven met de Manta 400 om me eens te meten met Bjorn Syx. Ik moet toegeven dat hij echt snel is, want ik heb alles gegeven."

Danny Kerckhof was ook heel tevreden met zijn derde plaats, dicht in de buurt van Lietaer, voor Dirk Deveux, die met zijn Ford Sierra Cosworth de beste zaak deed voor het kampioenschap, waarin Arthur Kerkhove leider blijft. "Meer dan de 4de plaats zat er vandaag voor ons niet in," vertelde de Limburger, die op bijna 9 minuten werd gereden door de lokale specialisten.

Danny Vancoillie was heel tevreden met zijn vijfde plaats voor de Duitser Schewe en de Brit Proffitt. De Brit Clive King was trouwens de snelste in de Mini Sport Cup, die in deze 60ste ConXioN Omloop van Vlaanderen hulde bracht aan de Mini Cooper, die dit jaar ook zijn 60ste verjaardag viert.

In de derde wedstrijd van het Historic Belgian Rally Championship, de TAC Rally, stond er geen maat op de piloot die van de titel zijn hoofddoel heeft gemaakt. Paul Lietaer demonstreerde nog maar eens zijn fenomenaal gevoel voor spektakel en snelheid met de Opel Manta 400 waarmee hij in 1988 Belgisch rallykampioen werd. De Opel Manta 400 werd bij zijn debuut alvast gedoopt met champagne!

Na de eerste ronde had Paul Lietaer al een brede glimlach op de lippen. In het klassement moest hij Stefaan Stouf met zijn Ford Sierra Cosworth nog 7" voor laten gaan, maar dat kon de Opel-rijder niet van zijn stuk brengen. "De wedstrijd is nog lang en ik moet er meestal wat inkomen," lachte de snor. "De Manta 400 doet het uitstekend en ik ben heel blij met de tijden die we draaien. Ik merk wel dat onze verhoudingen iets te lang zijn, waardoor ik een paar keer op de begrenzer zit, aan 9.000 t/min."

Wanneer Stefaan Stouf even later het strijdperk moet verlaten door problemen met de benzinetoevoer op zijn prachtige Sierra Cosworth, ligt de weg naar de overwinning helemaal open voor Paul Lietaer, die in... 1979 al zegevierde in de 12 Uren van Tielt. Paul Lietaer heeft zijn titelambities nog eens onderstreept. "Ik vond ons startnummer 47 eigenlijk schandalig, want je ziet dat we op de 11de plaats algemeen zijn geëindigd. Met een nummer in de top 20 zouden nog meer toeschouwers kunnen genieten hebben van ons spektakel en zou ik nog dichter geëindigd zijn, want we waren in het nadeel omdat de weg al vuil lag toen we passeerden. Hoe dan ook, ik ben weer gelanceerd in de titelstrijd. Ik ga met de Opel Manta naar de Rally van Wallonië, waarna ik met de Subaru Legacy RS de Sezoensrally wil rijden."

De tweede plaats ging naar Dirk Vermeirsch met zijn Ford Sierra Cosworth, voorzien van de 34 mm gr.A restrictor. "Ik zou met een 38 mm kunnen rijden, maar met de huidige 286 pk kan ik me al uitleven en de mechaniek blijft dan ook betrouwbaar. Meer dan de tweede plaats achter de Polle zat er niet in. Ik reed bovendien in de openingsronde drie proeven met drie remklauwen..."

Bert Cornelis stuurde zijn Opel Monza naar de derde plaats, ondanks een kapotte schokdemper. De Opel-rijder amuseerde zich, wat niet altijd gezegd kon worden van Guino Kenis, die vierde werd met zijn gekende BMW M3. "We staan aan de finish. Dat is al beter dan in de vorige twee rally's, maar ik vond in de eerste ronde absoluut geen grip. We maakten de foute bandenkeuze en onze wagen stond te stug afgeveerd. Pas vanaf de tweede ronde begon het beter te gaan, maar het duurde een tijdje voor ik mijn vertrouwen terug had, want deze ochtend was de auto amper op de baan te houden op dit gladde asfalt."

Danny Vancoillie stuurde zijn Opel Kadett naar de 5de plaats, voor Patrick Mylleville en Marijn Hoens. Nick Toorre, Kurt Vandevenne en Jozef Lapeire maakten de top 10 vol.nn

Na de verrassende overwinning van Christophe Daco in Spa, mogen we in de derde wedstrijd van het Historic Belgian Rally Championship opnieuw de titelkandidaten vooraan verwachten. Te beginnen met Paul Lietaer, die geprikkeld aan de start komt na zijn diskwalificatie in Haspengouw. Deze keer mikt de snor op de overwinning met zijn fonkelnieuwe Opel Manta 400.

Dertig jaar na zijn nationale titel met deze Manta 400, wil Paul Lietaer nog eens Belgisch kampioen worden, maar dan in Historic, met de Opel. Na de uitsluiting in Landen en zijn forfait in Spa, kan Lietaer zich geen misstap meer veroorloven in Tielt, waar hij recordhouder is. Aan tegenstand is er zeker geen gebrek, te beginnen met de Ford Sierra Cosworth van Stefaan Stouf en de gelijkaardige bolide van Dirk Vermeirsch. Twee rijders die altijd snel zijn in Tielt. Nick Toorre en Frank Baert komen ook aan de start met een Ford Sierra.

Hopelijk blijft Guino Kenis deze keer gespaard van pech, zodat de BMW M3 zijn potentieel eens kan tonen. Deze keer is Tom Van Rompuy, die een prima zaak deed in Spa, niet van de partij.

Aan outsiders geen gebrek. Denk maar aan Bert Cornelis, die zijn Opel Monza nog eens van stal haalt, en Eric Louies, die zijn kans waagt met een Opel Ascona, net als Jens Maes. Patrick Mylleville brengt zijn vertrouwde Porsche aan de start, terwijl Geert Vandoorne rekent op zijn snelle Ford Escort Mk1. Ook Jeroen Van Wanseele en Tom Nemegheer verschijnen aan de start met een Escort.

Wie na de passage van de Historic-rijders nog even wil genieten van de rijke rallyhistorie kan terecht bij de deelnemers van Slowly Sideways, die weer een demonstratie zullen geven met enkele sublieme en zeldzame Groep B's. De kers op de Historic-taart in deze 45steTAC Rally.

>> Heb jij ons voor ons een wedstrijdverslag, voorbeschouwing of ons nieuws te melden, ook als organisator? Stuur dit dan door naar Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien. en/of Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien. <<

Houden de Ascona's 400 van Prinzie en Hermann stand?

In het Historic Belgian Rally Championship staat met de East Belgian Rally de voorlaatste wedstrijd van 2017 op de kalender. Op zaterdag 30 september wachten 13 uitdagende en snelle chronoritten in de Oostkantons. Op het natuurlijke parcours gaat de titelstrijd tussen Stefaan Prinzie en Robin Maes verder, maar voor de overwinning zijn er veel meer kanshebbers.

Deze keer is Paul Lietaer, dit jaar al drie keer aan het feest, niet van de partij, maar Stefaan Stouf kan de fakkel overnemen. De vishandelaar bewees in Roeselare dat zijn Ford Sierra Cosworth ook bijzonder snel is. Alleen ontbreekt voorlopig de betrouwbaarheid om die eerste zege binnen te halen. Rainer Hermann is een andere grote kanshebber. De veteraan is voor eigen publiek altijd bijzonder snel met zijn Opel Ascona 400.

Hermann is de ideale referentie voor Stefaan Prinzie, die met een gelijkaardige Opel Ascona 400 zijn leidersplaats in het kampioenschap verdedigt. Prinzie kan nog één keer vol scoren, want dan heeft hij zijn maximale 7 resultaten behaald en kan hij enkel nog zijn minst goede score verbeteren in de Condroz. Robin Maes, die moest opgeven in Roeselare, volgt op 15 punten, maar de BMW-rijder kan nog twee keer scoren. Alles blijft dan ook mogelijk.

Een andere schaduwfavoriet is Mats Van Den Brand met zijn BMW M3 E30. De jonge Nederlander heeft dit seizoen al erg snelle chrono's gereden.

Frank Baert trekt naar de Oostkantons met zijn Ford Sierra. Arthur Kerckhove verdedigt zijn mooie 5de plaats in het kampioenschap met zijn Escort Pinto. Ook Bob Kellen, Jochen Platton, Tom Nemegheer en Sascha Oosterlinck kiezen voor een "good old' Ford Escort. Pierre Jamin zorgt voor de afwisseling met zijn Daf 66 Marathon.

Paul Lietaer heeft nog maar eens zijn fenomenale stuurmanskunst getoond in de ConXioN Omloop van Vlaanderen. De snelle snor stuurde zijn Subaru Legacy RS naar een 6de plaats algemeen, maar liefst 8 minuten voor de tweede in Historic, de leider in het kampioenschap, Stefaan Prinzie.

Nochtans had het anders kunnen verlopen, want op de eerste proef bewees Stefaan Stouf met een tweede tijd op amper 3 tienden dat zijn Ford Sierra Cosworth wel een speelkameraad kon zijn voor de Subaru. Alleen moest Stouf na de tweede proef al opgeven met een losgekomen turbodarm. "Onze Subaru is dit jaar niet alleen snel, maar ook erg betrouwbaar," vertelde Paul Lietaer, die het jammer vond dat zijn concurrent zo vroeg uitgevallen was. "Ik heb nog geprobeerd om wat te spelen met de R5's, maar die zijn tegenwoordig ook verder geëvolueerd. In de regen was het met deze banden bijna onverantwoord, maar ik hoefde geen risico's meer te nemen."

Achter Lietaer werd een spannende driestrijd verwacht tussen de titelkandidaten. Robin Maes nam de beste start, maar de BMW-rijder moest vrijdag opgeven met een gebroken bediening van de versnellingsbak. Zaterdag werd hij na de eerste ronde, weer na schakelproblemen, uit koers genomen wegens tijdsoverschrijding. Gunther Monnens, die zijn Escort verkocht en de Transeurope nog eens huurde, stevende af op een mooie 2de plaats: "Motorisch is de TE sterker dan de Ford, maar de Opel is veel zwaarder op de neus, hij heeft meer power en minder gewicht op de achtertrein. Het vergde een aanpassing, want de TE is veel moeilijker te temmen op glad asfalt. Maar, als we achter Lietaer finishen, dan doen we een goede zaak..."

Helaas voor de Limburger brak de aandrijflijn, waardoor Stefaan Prinzie onverhoopt zijn leidersplaats kon behouden met een tweede plaats. "Ik was niet tevreden over de nieuwe ophanging, opgebouwd volgens de specificaties van de ontwikkelaars van destijds. En zaterdagmiddag hadden we een probleem met de starter en het vliegwiel, waardoor ik de wagen niet meer stil mocht leggen... We hebben het overleefd," lachte de lokale held uit Houthulst.

Jens Maes werd met zijn Opel Ascona heel mooi derde, voor Arthur Kerkhove, die zaterdag vreesde dag de versnellingsbak aan vervanging toe was. Maar, ook al kraakte de bak, de Ford Escort hield stand tot de finish. De top 5 werd vervolledigd door Christophe Declerck met zijn prachtige BMW M3 E30.

De zevende editie van de Rally van Staden is voor de derde maal gewonnen door streekrijder Andy Lefevere en copiloot Marc Noppe. In 'tricky' omstandigheden, vooral in de beginfase, wist hij bij z'n debuut met de Skoda Fabia WRC van Aldero Rallysport de hoofdvogel af te schieten. Vincent Verschueren moest zijn meerdere erkennen en werd eervol tweede. Hoedje af ook voor de man op de derde plaats; Jelle Vermeire. Hij ging voor de eerste maal van start met een Ford Fiesta R5 en kon zich snel aanpassen met een mooie podiumplaats als gevolg. 

De weermannen hadden het aangekondigd, en net toen de wagens het servicepark moesten verlaten om richting KP 1 te trekken gingen de hemelsluizen boven Staden en omstreken open. Felle regen, wind, bliksem en donder, alles was aanwezig om de teams het moeilijk te maken. Grootste pechvogel van de eerste proef was dan ook Davy Vanneste die daar zelfs de finish niet haalde toen hij het stuurhuis van zijn Ford Fiesta R5+ beschadigde op een betonblok net voor de finish. Meteen een kanshebber voor het podium minder. En hoewel Lefevere aangaf 'rustig' van start te gaan klokte hij toch reeds driemaal de beste tijd op een superglad parcours.

Ook in de tweede ronde waren Lefevere en zijn WRC de snelsten in Staden, maar op Westrozebeke ging het mis en reed hij lek. Weg was zijn voorsprong van zo'n 22 seconden en zo kwam de rode Fabia R5 van Verschueren aan de leiding. Een proef later ging die dan weer in de fout door zich even vast te rijden in een veld waar meerdere rijders het warm kregen of zelfs hun Waterloo vonden. Lefevere kwam zo halfweg wedstrijd weer op kop met 43 tellen voor op Vincent. Vermeire bleef zijn goede vorm bevestigen en behield zijn derde plaats. Net achter hem stond geen maat op Stefaan Stouf die met zijn 'youngtimer' de Historic's aanvoerde.

Terwijl het parcours grotendeels opgedroogd was na de middag ging Verschueren in de aanval. Van de zes proeven kon hij er nog 4 winnen, maar helaas was dat niet genoeg om Lefevere van de zege te houden. De winnaar van 2013 met de VW Polo S2000, strandde net als vorig jaar als tweede, op net geen halve minuut. Zonder nog te forceren reed Vermeire op meer dan drie minuten naar plaats drie. Een opmerkellijke prestatie die vraagt om een vervolg...

Net buiten het podium eindigde de eerste Historic. Stefaan Stouf liet de eerste overwinning optekenen met zijn Ford Sierra 4x4 waarvan we ongetwijfeld nog veel mogen verwachten in de toekomst. Philip Barbier werd met zijn Lancer Evo 10 mooi vijfde, gevolgd door Fredericq Delplace die door het regenweer in de ochtend heel wat nadeel ondervond met zijn Porsche 997 GT3. Paul Lietaer moest in de slotproef nog zijn plaatsje afstaan aan Delplace en werd zo zevende, tweede in Historic. Mitsubishi-rijders Dennis Degroote en Hans Depla werden respectievelijk 8e en 9e, gevolgd door Brecht Hoorne die met zijn BMW Compact opnieuw niet gespaard bleef van pech, maar ook opnieuw heel wat spektakel met snelle tijden combineerde.

Onze foto's vindt je hier!

Waar de meeste Vlamingen kiezen voor een deelname aan de 6 uren van Kortrijk, de seizoensafsluiter op regionaal vlak, opteren enkele rijders er toch voor om het enkele honderden kilometers verder te gaan zoeken. Op de deelnemerslijst van de Zuid-Franse Rallye du Var, met als wedstrijdcentrum Sainte-Maxime, zien we bij de Historics immers bekende namen figureren als die van Danny Kerckhof, Pieter-Jan Maeyaert, Stefaan Stouf en Didier Vanwijnsberghe.

Didier: “Mijn laatste deelname dateert van 2011, toen ik met de Ford Escort tweede werd achter de Italiaan Pedro met zijn Lancia Rally 037. De aanleiding voor de deelname dit jaar was eigenlijk vrij eenvoudig. In de zomermaanden opperde Stefaan Stouf dat hij het wel zou zien zitten om eens deel te nemen aan de Var. Ik reageerde meteen met te melden dat ik bereid was om het hem knap lastig te maken, en zodoende staan we beiden aan de start. En inderdaad niet alleen als West-Vlamingen, want Danny Kerckhof komt er zijn eerste kilometers afleggen met de nieuwe BMW M3, en ook PJ Maeyaert verschijnt er aan de start."

"Een gok doen naar een mogelijk resultaat is heel moeilijk. Eerstens ken ik, buiten de Vlamingen, nog weinig of geen rijders die er dit jaar aan de start komen. En bovendien is het traject ook niet van de simpelste, en valt in niets te vergelijken met deelnemen aan een wedstrijd in ons Belgenlandje. Herkenningspunten heb je in die regio echt niet, en alle bochten lijken op mekaar maar zijn telkens toch verschillend. Daar moet je echt nog beschikken over een goede co-piloot en sterke nota’s. Vooral als je klassementsproeven van 34 en 40 km voor de wielen krijgt geschoven. Vrijdag krijgen we drie kp’s op het menu. Zaterdag volgen er dan zeven proeven, met als afsluiter de langste snelheidsrit, goed voor 40 km, genaamd L’Amaurité. Diezelfde rit wordt ons zondagmorgen als enige resterende ook nog eens gepresenteerd, weliswaar “slechts” over bijna 34 km. Tegen 10.15u zondagvoormiddag staat de winnaar op het podium."

"Hopelijk maakt een goed resultaat in de Var toch nog iets van ons seizoen. Ik heb de indruk dat het een jaar is geweest van tamelijk veel kosten in vergelijking met de behaalde resultaten. Zware breuken aan motor, versnellingsbak en brug met de BMW, en over de Toyota gaan we maar zwijgen. Ieper was heel goed, en de tweede plaats was in de Las Vegas Ypres Historic Rally het hoogst haalbare, na een ongenaakbare Paul Lietaer. Naar volgend jaar toe is het echt nog koffiedik kijken. Misschien moet ik wel doen als Freddy Loix...Maar hoogstwaarschijnlijk wordt het een programma a la carte. Een volledig kampioenschap zie ik zeker niet zitten, gezien er heel wat tijd en geld inkruipt.”

Verpletterende zege van Paul Lietaer
Didier Vanwijnsberghe ‘the best in the west’....na Paul Lietaer

Van start tot finish legde Paul Lietaer een uitermate sterke suprematie aan de dag in de Las Vegas Ypres Historic Rally. Van bij de eerste meters greep de Zwevegemnaar, al aan zijn 37ste deelname toe in Ieper, de rest bij de keel. De voorsprong van 46 seconden op Vauterin en 49 seconden op Vanwijnsberghe na het vrijdaggedeelte werd stelselmatig verder uitgebouwd. Bij het afvlaggen van de laatste klassementsproef op zaterdag, de meer dan 23 km tellende kp Hollebeke, had Lietaer intussen een kloof van iets meer dan drie minuten bewerkstelligd. 

”Misschien geldt hier wel het gezegde driemaal is scheepsrecht,” aldus Lietaer. “In 2014 moest ik de handdoek werpen door mechanische pech, vorig jaar werd ik nipt geklopt door Stefaan Stouf. Nu zat het me mee en natuurlijk beleefden we een mooi weekend. Sinds vorig jaar toeren we rond met de Subaru Legacy, en we hebben heel wat werk gehad om de wagen te krijgen tot op het punt waar we nu staan. Dus doet deze overwinning zeker deugd.”

De strijd om de dichtste ereplaats was des te spannender. Stefaan Stouf leek op weg om de tweede stek voor zijn rekening te nemen, maar een gebroken motorsteun zorgde er voor dat het team vier minuten, wat 40 seconden straftijd betekent, te laat uit de assistentiezone kwam. Wanneer je dan ziet dat hij 24 seconden achter Didier Vanwijnsberghe eindigt, is de rekening vlug gemaakt. De Nieuwpoortse visboer was overigens de enige die een scratch kon wegpikken van Lietaer. In Watou was hij bijna een seconde sneller. Voor de rest gingen alle besttijden naar de Polle.

Didier Vanwijnsberghe was uiteraard dik tevreden met de tweede plaats. “Het is van begin 2015, in de Haspengouw, dat we nog een wedstrijd wisten uit te rijden. Ik heb me in het weekend echt geamuseerd aan het stuur van de BMW M3, al hebben we gelukkig kunnen rekenen op de hulp van collega Robin Maes, die ons een versnellingsbak ter beschikking stelde. Zo niet hadden we waarschijnlijk weer aan de kant gestaan. Tegen Paul was er echt niets te doen, maar ik denk dat we een mooie strijd hebben geleverd voor de ereplaatsen.”

Met Lietaer-Vanwijnsberghe-Stouf haalde de oudere garde het van het jonge geweld. Bij de youngsters toonde Thomas Vauterin (4de) zich de beste, voor merkgenoot Robin Maes, die blij was een deel punten te scoren voor het kampioenschap. Om er een mooi trio af te maken parkeerde Dirk Depuydt zijn M3 op plaats 6. Zoon Tom en vader Arnel Calcoen konden hun Ford Escort MKI op rang zeven neerplanten, ondanks problemen met de versnellingsbak gedurende de rally. De Fin Ville Silvasti was met de Porsche 911 de eerste buitenlander op een achtste plaats.

 
Eindklassement

Reacties en/of wedstrijdverslagen zijn welkom via mail!

De Las Vegas Ypres Historic Rally (FIA) en de Geko Classics Ypres Rally (nationaal) moeten al sedert lang niet meer aanzien worden als het kleine broertje van de Kenotek Ypres Rally. Het zijn twee volwaardige proeven, die beiden hoog aanzien genieten. De inschrijvingen zijn nog enkele dagen lopende, maar nu al kunnen we vaststellen dat in beide rally’s er meer dan voldoende kwaliteit aanwezig zal zijn om er een boeiend kijkstuk van te maken.

De internationale manche, voorbehouden voor wagens met een FIA-paspoort, lokt traditioneel heel wat buitenlanders naar Ieper. Heel wat gerenommeerde piloten uit het Europees Historic kampioenschap willen hun woordje meepraten in de jacht op punten voor het kampioenschap.

Het hoge noorden zendt enkele zonen uit, zoals de Zweden Anders Johnsen (Porsche 911) en Nils Bergqvist (Volvo 122), en de Finnen Lauri Heikkilä (Lancia Fulvia HF) en Sverre Norrgärd (BMW 2002 Ti). Maar ook Zuid-Europa levert enkele gevaarlijke kanshebbers. Spanje is goed vertegenwoordigd met Fernando Dameto (Ford Escort RS) en de Sierra Cosworth-rijders Daniel Alonso en Javier Esquer. Italiaan Maurizio Pagella heeft met de Porsche zeker al wat ervaring opgedaan in de vorige jaren in de Westhoek. Of zorgt Nederlander Mats Van den Brand met de BMW M3 voor de verrassing? De jonge kerel maakte al eerder indruk in Belgische rally's met een kleine Ford Fiesta R2, waarna hij bevestigde in het Wereldkampioenschap in het kader van de Drive DMACK Ford Fiesta Trophy.

Vraag is sowieso of deze mensen iets in de weg kunnen leggen van de Belgische toppers als Paul Lietaer (Subaru Legacy), Stefaan Stouf (Porsche 911) en Didier Vanwijnsberghe (BMW3), samen goed voor een pak overwinningen in deze rally. Lietaer bewees alvast klaar te zijn voor de grote afspraak in Ieper, want hij won overtuigend de strijd in Historic in Oostrozebeke.

Grootste gevaar voor deze rijders kan wel eens uit de Ford-hoek komen, met rijders als Monteberg-winnaar Tom Calcoen, Geert ‘De Buze’ Beauprez, Edwin Degeyter, Geert Vandoorne en Piet Declercq. Of zorgen Dirk Depuydt en Thomas Vauterin met de BMW, of Tom Tytgat (Opel Kadett) voor de verrassing?

De strijd in Historic in de TAC Rally was boeiend, maar ook verrassend, want in de slotfase kantelde de wedstrijd. De eerste verrassing noteerden we al voor de start. Paul Lietaer verscheen aan de start met zijn Ford Escort, terwijl de Subaru Legacy op stal bleef. Rivaal Didier Vanwijnsberghe liet zijn aangekondigde BMW M3 aan de kant en koos voor de Toyota Celica GT4. Een youngtimer die in staat moest zijn om te winnen, maar de Toyota-piloot zou nooit in het stuk voorkomen.

"De motor heeft geen punch. Ik verlies 10" tot 15" per proef en we hebben al een paar minuten verloren omdat de motor gewoon afslaat op de proeven. Dit is niet de manier waarop ik rally's wil rijden," sakkerde Didier, die zag hoe Paul Lietaer in het begin van de wedstrijd makkelijk afstand nam van de verzamelde concurrentie. Na vier proeven stond Lietaer op een knappe 8ste plaats algemeen. De Snor rukte zelf op naar de zesde plaats, maar toen was het afgelopen. De versnellingsbak liet het afweten.

Na de opgave van Lietaer op De Ondank, nam Dirk Vermeirsch het commando over met zijn Ford Sierra Cosworth: "En we rijden nog altijd maar met een restrictor van 34 mm, terwijl we in Historic met een 38 mm mogen rijden. Volgend jaar zullen we wel het volle vermogen hebben," vertelde Dirk, die een ronde later op De Ondank de strijd moest staken toen de motor begaf. "We verloren al het water. Ruim 20 jaar geleden werd het motorblok geleverd door Mountune en ondertussen werd die motor een aantal malen gereviseerd. Dan kan het wel eens genoeg zijn," lachte Dirk, die duidelijk niet te ontgoocheld was.

Stefaan Stouf reed met zijn Porsche een voorzichtige openingsronde, maar in de slotfase, zelfs toen het fel regende, zette de Porschist de wedstrijd alsnog naar zijn hand. Een knappe zege van de vishandelaar uit Nieuwpoort. "In het begin van de wedstrijd was het parcours erg delicaat. Op een glad parcours met banden voor droog weer, dat zijn de omstandigheden die het moeilijkst zijn voor onze Porsche. Op dat moment moest ik even passen, maar toen het droger werd, kwamen we terug en in de regen, op regenbanden, kon ik het verschil maken," vertelde een tevreden Stefaan Stouf.

De tweede plaats ging naar Rainer Hermann, die zelf enorm tevreden was, want de vorige twee deelnames van de Duitstalige piloot eindigden met een opgave. Glenn Janssens werd derde, voor een erg tevreden Dirk Deveux, die een gouden zaak deed in het kampioenschap. "Na de opgave van Robin Maes, moest ik in de eerste plaats finishen om punten te pakken. Ik had zeker mee kunnen strijden voor het podium, maar in de derde ronde begon de motor te haperen. Ik moest gas lossen om de finish te halen," vertelde de zakenman uit Alken.

Tobi Vandenberghe (TE 2800, oververhitting), kampioen Pieter-Jan Maeyaert (Ford Escort, van de baan) en Chris Debyser (Ford Escort, aandrijfas) moesten vroegtijdig de strijd staken.

De zesde plaats ging naar Wouter Lievens, voor Porsche-collega Patrick Mylleville. In de Ford Pinto Cup ging de zege naar Jeroen Van Wanseele, 8ste algemeen met zijn Escort.